Powered By Blogger

วันพุธที่ 30 ธันวาคม พ.ศ. 2558

ผญาเศร้าเหงาหวาน 6 (โดย อีเกียแดง แห่งรัตติกาล)



โอน้อ ลมสะบัดพัดพลิ้ว จากทิวป่าหัวนาดอน
สะออนในหัวใจ เห็นเมฆไหลลอยเคลื่อน
อาทิตย์เลือนสิลาร้าง ฝากฮอยจางบ่หมางถิ่น
ขอไปยิลฝ่ายก้ำ สิคืนย้ำหล่ะต่าวมา ซั้นว๊า

โอน้อ เสียงพิณดังอยู่ฝั่งฟ้า ผญาหม่วนยังชวนขับ
แคนสลับขับลายทาง ผสานคำดั่งนำเกี้ยว
ดั่งเจ้าเทียวว่าอ้าง อย่าหมางเมินจนเกินกู่
ให้ยอซูอยู่ถิ่นเค้า พิณแคนเว้าเล่าสู่ฟัง อยู่เด้อครับ

ภาพและบท #ผญา #อีเกียแดง แห่งรัตติกาล










โอน้อ ข้าวใบเรียว..เขียวอ้าง คิดฮอดนางแท้เด้อุ่น
เจ้าเคยหนุนตักอ้อน เสียงวอนแว่ว..อยู่นา
.....................................................
คำเอ๊ย ไปอยู่ไกลในเมืองฟ้า เจ้าลืมค่าว่าฮอยฝัน
เจ้าลืมวันที่ผันกลาย เจ้าลืมชายที่หมายอ้อน ..แล้วบ้อ
ไปออนซอนอมรฟ้า เจ้าลืมนาจนป๋าถิ่น ..แล้วหรือ
โอยน้อ เถียงนาน้อยคอยถวิล หนุ่มชาวดินยังยิลย้อง.
.....รอน้อง.หล่ะอ่วยมา อยู่เด้หล่า.....

ภาพและบท #ผญา #อีเกียแดง แห่งรัตติกาล








โอน้อ เสียงพิณดังฟังเสียงอ้อน จากดอนถิ่นได้ยินไกล
ฝากเสียงใสในลมฝน ปนเสียงแคนดั่งแทนอ้าง
สู่สาวนางผู้หวานลิ้น ได้กลิ่นฮอยบ้อกลอยอุ่น
ขะแยงหอมกล่อมทุ่ง ลอยฟุ้งมุ่งสู่เมือง

คำเอ๊ย ยังเห็นฮอยคอยเห็นเรื่อง เจ้าเนืองคิดสถิตย์ตรอง อยู่บ้อ
วิถีคองเจ้ามองเห็น เช่นดังคำที่นำอ้าง เบาะ
หรือหนทางเจ้างามแล้ว แนวสิ่งได๋สมใจว่า
ผลานำอยู่ก้ำฟ้า ได้พาเจ้าสู่เหล่าควร แล้วบ้อ

โอน้อ หากว่าสมบรมล้วน ในมวลสิ่งอ้ายยินดี
ฝากวจีที่ว่าควร ตามลมหวนสู่นวลน้อง
ให้สมคองที่ปองวาด ให้สมปรารถนาอุ่น
สายทางบุญเป็นทุนน้อม ถนอมตุ้มให้ซุ่มงาม เด้อหล่า

โอน้อ หล่ะหากมื้อได๋หัวใจช้ำ ให้นำพิศ..มองกลับ
ให้สดับจับค่าฮอย เด้อกลอยคำ...อ้ายนำอ้าง
ให้คืนทางอีสานก้ำ เหลียวนำทางอีสานแน
พี่ซายยืนอยู่แพ้แว้ แลแต่ทางอยู่พ้อว้อ รอเจ้า..เล่าอ่วยคืน อยู่เด๊

ภาพและบท #ผญา #อีเกียแดง แห่งรัตติกาล







หล่านางเอ๊ย นั่งเหลือใจอยู่ในห่อง(ห้อง) มองภาพถ่ายแต่ภายหลัง
น้ำตาพังไหลรด หดฮ้าดหมอนที่นอนพื้น
บ่อยากฝืนน้อใจเว้า บ่อยากเอาน้อใจว่า
ปล่อยน้ำตาคนค่าด้อย ให้หลอยฮ้าดสาดที่นอน

คำเอ๊ย หัวใจหลอนจนนอนล้ม มันขมต่อน้อความหมอง
บ่ได้จองผั่นครองเอา ดั่งว่าเมาจนเฉาพ่าย
มันคงสายเกินแล้ว แนวว่าคนบ่สนฮ่วม นี่แหล๊ว
ขอแขวนนวมสวมสิทธิ์แพ้ บ่แวโค้งอ่วยคืน ดอกหล่า

โอน้อ อีกบ่โดนกะคงฟื้น สิยืนเดี่ยวเทียวทางจร
ชายปอนปอนถืกสอนมวย จากคนสวยที่รวยล้ำ
ขอเก็บคำแล้วจำไว้ ขอเก็บใจแล้วจำจื่อ
หน้าซือซือคือจั่งอ้าย ถือสิทธิ์พ่ายย้อนหน่ายเมิน.
.เจ้าเดินย้ายอ้ายหม่ายเพ..โอยเนาะ

ภาพและบท #ผญา   #อีเกียแดง แห่งรัตติกาล


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น