ผญาเศร้าเหงาหวาน 8 (โดย อีเกียแดง แห่งรัตติกาล)

โอน้อ ย้อนความจน..ข้นแค้น สายแนนเกี่ยวบ่เทียวเถิง
เส้นทางเดินเลยเขินขัด หนักอยู่ในจนใจท้อ
บุญบ่พอสิก่อค้ำ ดั่งวงกรรมได้นำก่าย
ดึงจ่องกายหมายจ่องเกี้ยว ดั่งเทียวย้ำให้ฮ่ำฮอน นี่แหล๊ว

โอยน้อ เหล่นละครตอนไกลบ้าน ออกเดินหย่างสู่ทางจร
บินแรมรอนนอนอย่างกา หากินจรไร้คอนเค้า
ไปอยู่เซาเอาเหงาซ้น ดั่งคนเมืองหวังเตื้องต่อ
เพื่อคนรอได้พอใซ้ คนไกลใกล้ได้เพิ่งพิง

หากคืนได๋หัวใจนิ่ง ประวิงคิดสถิตย์ตรอง
เหลียวเห็นคองมองเห็นหลัง หวังคืนทางแต่ปางเค้า
คิดฮอดมารดาเจ้า อีกพ่อเฮาเล่าเป็นห่วง
โอยน้อ อยู่จั่งได๋ยามไกลล่วง เป็นห่วงเเท้อยากแหว่คืน แท้แหล๊ว
.........................................................................

นี่หล่ะเนาะ ชีวิตเฮามันเลือกเกิดบ่ได้ แต่สิ่งที่เฮาเลือกได้กะคือเลือกที่สิเป็นคนดี บ่เฮ็ดให้ไผเดือดร้อน ต้นทุนชีวิตของแต่ละคนบ่ท่อกัน แต่ละคนกะเลือกเดินในเส้นทางที่ต่างกันไป นี่หล่ะครับคือบทละครชีวิต จั่งได๋เถิงเฮาสิมีบ่ท่อเทียมในด้านความเป็นอยู่ แต่เซื่อว่าพี่น้องอีสานบ้านเฮาจิตใจสูง โอบเอื้ออารีย์ที่ดีต่อกัน

  สักมื้อหนึ่งเฮากะสิหวนคืนสู่แผ่นดินเกิดและคืนสู่คนอันเป็นที่รักแน่นอน ผมเองกะคือกัน
" เถิงเฮาเลือกเกิดบ่ได้ แต่เฮาเลือกที่สิเป็นคนดีได้ " สู้ต่อไปครับ

อีเกียแดง แห่งรัตติกาล

ย้านเด้น้อ...
ย้านหัวใจดวงน้อย ไปหลอยลักมักงามขำ
ย้านคิดนำแต่ทางเขา จนเบาหวานทะยานพุ่ง...เบ๊ย
ย้านว่าสูงเกินกั้น กำแพงฝันนั่นเกินค่า
ย้านบ่าวนาผลาน้อย บ่พลอยได้สิฮ่วมเฮียง

คำเอ๊ย..
ย้านเป็นเพียงอีเกียน้อย ได้ลอยเหวิ่นตกเวิงหนาม
ย้านหงส์งามบินกลาย ขี่หยายลงใส่พงพื้น
ย้านว่าฝืนบ่คืนได้ แนวหัวใจมันใกล้ป่วง
ย้านตกบ่วงฮักฮ้าง พงหนามเกี้ยวสิเหนี่ยวพัน แท้แหล๊ว

ภาพและบทผญา อีเกียแดง แห่งรัตติกาล
จักว่าย้านหยังกะด้อกะเดี้ยนี่กะดาย ย้านหลายกะหนีไปนอนนาพุ้น แหน่ะ! ไปนอนนากะย้านผีหลอกอีกหล่ะ แห่ะๆ โอยเนาะ

" พี่น้องเอ๊ย..ทุกข์เพินบ่ว่าดี มีจั่งว่าพี่น้อง ลุงป้าค่อยว่าหลาน "

คำโบราณเพินว่าไว้ ได้ไขกล่าวแต่คราวหลัง
กะว่ายัง.เห็นจริง อิงค่าคำ..ดั่งนำซี้
ยามมั่งมีเขาดีด้วย ยามร่ำรวยเขาดีดั่ง
สนุกฟัง..เสียงย้อง ทั้งผองญาติมากหมู่มี ซั้นแหล๊ว

ยามทุกข์จนเขาซ้นลี้ แล่นหนีซบ.หลบคำจา
เฮาเป็นหมาโดยว่าพลัน ถืกเขาหยันบ้างมองเย้ย
คำเฉลยที่เคยอ้าง กะหมางเมินจนเกินกู่
เปรียบหมาหมูเป็นหมู่จ้อย คอยแต่ย้านสิผ่านเฮือน

โอน้อ คำว่าคน!มันวนเคลื่อน เหมือนคำเอ่ยดั่งเคยจา
กิเลสมาบังบด จนคดงอต่อใจซ้ำ
แสวงนำแต่ทำอ้าง หลอยหาทางสิกินต่อ
ความดีเขาเซาเหลียวพ้อ นี่บ้อเจ้า.พวกเหล่าคน เอ๊ย

ภาพและบท #ผญา  #อีเกียแดง แห่งรัตติกาล

โอน้อ จากบ้านนามาอยู่ยั้ง นิคมฝั่งเมืองหลวง
หวังให้ดวงจ่องนำ พอหล่ำมองเห็นคองบ้าง
สู้ต่องานจนตางท้อ บ่พอเห็นเช่นดังว่า
กำลังแขนกะแฮ่งล้า ทางข้างหน้าเริ่มว่ามัว แท้แหล๊ว

สิลองไปให้สุดขั้ว หัวใจว่าให้พาหยุด
หากว่าสุดกำลัง สิเอาหยั๋งหล่ะคงไว้
เหลือฮอยใจไว้ต่อตั้ง เหลือฮอยหลังไว้ต่อแน
อย่าบืนนำทำจนแย่ สิเกินแก้แท้ห่าลุน

หนทางไกลในภายพุ้น หากบุญก่อคงยอเสริม
หากทางเดินมันเขินขัด สิอ่วยกลับหล่ะคืนบ้าน
คืนอีสานบ้านนาเค้า เอาเสียงลำนำเกี้ยวกล่อม
เติมหัวใจให้เต็มพ้อม ถนอมตุ้ม..ให้ซุ่มงาม ถ่อนแหล๊วครับ

สุขใดไหนสิถ่อบ้านเฮาเนาะ สู้งานไกลหัวใจท้อ กะงอโค้งอ่วยคืนครับ สุขสดใสสดชื่นทุกคนครับ
ภาพและบท #ผญา  #อีเกียแดง แห่งรัตติกาล