นิทานกลอนผญาว่าด้วยคติธรรม
เรื่องหมาน้อยลืมคุณ {โดย@อีเกียแดง แห่งรัตติกาล}
เรื่องหมาน้อยลืมคุณ {โดย@อีเกียแดง แห่งรัตติกาล}
โอน้อ ขอลองจับขยับเรื่อง เยื้องหย่างในทางกลอน
กับคำสอนในตอนหลัง ดั่งนิทานที่ขานแจ้ง
ยกแสดงลองแปลงเค้า ขัดเกลาคำให้จำจื่อ
หากว่าคือกะถือไว้ เอาใจน้อมต้อมใส่นำ เด้อครับ
กับคำสอนในตอนหลัง ดั่งนิทานที่ขานแจ้ง
ยกแสดงลองแปลงเค้า ขัดเกลาคำให้จำจื่อ
หากว่าคือกะถือไว้ เอาใจน้อมต้อมใส่นำ เด้อครับ
สาธุเด้อ คุณพระพุทธเลิศล้ำ ให้ค้ำเกี่ยว..เหนี่ยวทางจิต
ร้อยเรียงคำจงสำฤทธิ์ อย่าติดขวง..หล่ะคาค้าง
ให้ส่องทางกระจ่างแจ้ง หากแปลงคำให้จำก่อ
ขอยกยอต่อเหนือเกล้า เอามาน้อมต้อมใส่ลง สาธุ...
ร้อยเรียงคำจงสำฤทธิ์ อย่าติดขวง..หล่ะคาค้าง
ให้ส่องทางกระจ่างแจ้ง หากแปลงคำให้จำก่อ
ขอยกยอต่อเหนือเกล้า เอามาน้อมต้อมใส่ลง สาธุ...
ประนมกรน้อมกราบโน้ม ก้มต่อน้ออาจารย์
ผู้ประสานคำสอน กลอนผญาได้พาแจ้ง
ให้เป็นแสงส่องชี้ ให้มีทางได้สานก่อ
ยามติดขัดให้พัดพ้อ มายอไว้ได้ต่อลง
ผู้ประสานคำสอน กลอนผญาได้พาแจ้ง
ให้เป็นแสงส่องชี้ ให้มีทางได้สานก่อ
ยามติดขัดให้พัดพ้อ มายอไว้ได้ต่อลง
พี่น้องเอ๊ย หล่ะ กล่าวเถิงดงพงไม้ ป่าผืนใหญ่ในภูฏาน
ขนานนามตามหลัก จักซื่อหยั๋งบ่ทันฮู้ (ฮ่วยเนาะ)
มีท่านครูผู้ประเสริฐ เลิศทางคุณได้หนุนเกี่ยว นี่แหล๊ว
สัตว์ทั้งหลายต่างหมายเกี้ยว เหนี่ยวใจน้อมต้อมต่อคุณ
ขนานนามตามหลัก จักซื่อหยั๋งบ่ทันฮู้ (ฮ่วยเนาะ)
มีท่านครูผู้ประเสริฐ เลิศทางคุณได้หนุนเกี่ยว นี่แหล๊ว
สัตว์ทั้งหลายต่างหมายเกี้ยว เหนี่ยวใจน้อมต้อมต่อคุณ
ความการุณท่านสูงเอื้อ เกื้อกูลต่อน้อมวลสัตว์
ทางมนตราคณานับ จับเสกหยั๋งกะฟัง-ฟื้น (โอ้บ่ธรรมดา)
แหม่นตายคืนกะฟื้นได้ สัตว์น้อมในวจีดั่ง
สื่อสารฟังคำกล่าวได้ บ่ไกลเจ้าดั่งเหล่าคน ซั้นแล๊ว
ทางมนตราคณานับ จับเสกหยั๋งกะฟัง-ฟื้น (โอ้บ่ธรรมดา)
แหม่นตายคืนกะฟื้นได้ สัตว์น้อมในวจีดั่ง
สื่อสารฟังคำกล่าวได้ บ่ไกลเจ้าดั่งเหล่าคน ซั้นแล๊ว
ยกบทบาทเบื้องต้น เข้าวนใส่ในทางกลอน
ยินเสียงหอนนอนเสียงคราง ใต้หล่างเถียงเสียงครวญอ้าง
แสนสงสารทางหมาน้อย ขี้เฮี้ยนหลอยพลอยกินทั่ว
ลามทั้งตัวพ่องหัวเจ้า มันนอนเส่า(เศร้า) เกาหยั่งคืน
ยินเสียงหอนนอนเสียงคราง ใต้หล่างเถียงเสียงครวญอ้าง
แสนสงสารทางหมาน้อย ขี้เฮี้ยนหลอยพลอยกินทั่ว
ลามทั้งตัวพ่องหัวเจ้า มันนอนเส่า(เศร้า) เกาหยั่งคืน
เป็นที่น่าสมพื้น ได้แต่ตื่นหล่ะมืนตา ซั้นแหล๊ว
นั่งผวาย้อนว่าคัน สิลุกหันกะพลันล้ม โอยเนาะ
ปวดระบมจนซมซ้อน อาจารย์มองตรองแล้วหน๊าย
เลยปัดคลายหมายทุกข์พ้น จนนอนได้ในหว่างคืน ซั้นแหล๊วครับ
นั่งผวาย้อนว่าคัน สิลุกหันกะพลันล้ม โอยเนาะ
ปวดระบมจนซมซ้อน อาจารย์มองตรองแล้วหน๊าย
เลยปัดคลายหมายทุกข์พ้น จนนอนได้ในหว่างคืน ซั้นแหล๊วครับ
ทางหมาน้อยกะพลอยปลื้ม แหม่นยืนย่างกะพลางสุข หล่ะบัดนี่
บ่ว่านอนหรือลุก กะสุขขีบ่มีฮ้อน
หมาน้อยนอนอ้อนไหว้ ถวายงานเอาการก่อ
สองปีขอหล่ะยอน้อม ยอมรับใซ้เพื่อไถ่คุณ สั่นแหล๊วครับ
บ่ว่านอนหรือลุก กะสุขขีบ่มีฮ้อน
หมาน้อยนอนอ้อนไหว้ ถวายงานเอาการก่อ
สองปีขอหล่ะยอน้อม ยอมรับใซ้เพื่อไถ่คุณ สั่นแหล๊วครับ
โอน้อ หล่วงสองปีบ่มีวุ่น ย้อนหนุนต่อน้อความดี
อาจารย์มีใจฮัก แหม่นหนักหนากะพาแก้
กุศลมีแหม่นดีแท้ บ่พาแวให้แย่ป่วง
ประพฤติควรหวนว่าน้อม กะถึงพร้อมต้องค่างาม
อาจารย์มีใจฮัก แหม่นหนักหนากะพาแก้
กุศลมีแหม่นดีแท้ บ่พาแวให้แย่ป่วง
ประพฤติควรหวนว่าน้อม กะถึงพร้อมต้องค่างาม
หล่ะ จวบหลายกาลว่านานแล้ว ยังแน่วต่อน้อความดี
บ่ได้หนีทางหมาง บ่ได้วางให้การวุ่น
ความการุณยังหนุนน้อม ต้อมใส่ทางดั่งวาทค่า
อาจารย์ว่าดีแล้ว เลยหาแนวดีล้ำ ได้นำมอบตอบต่อคืน (โอ้ หมาน้อยสิได้ขอพรบัดนี่หล่ะ)
บ่ได้หนีทางหมาง บ่ได้วางให้การวุ่น
ความการุณยังหนุนน้อม ต้อมใส่ทางดั่งวาทค่า
อาจารย์ว่าดีแล้ว เลยหาแนวดีล้ำ ได้นำมอบตอบต่อคืน (โอ้ หมาน้อยสิได้ขอพรบัดนี่หล่ะ)
พี่น้องเอ๋ย ทางหมาน้อยกะพลอยชื่น พร้อมยืนคิดในใจ
แจ้งขานไขในประสงค์ อาจารย์คงสิเห็นพร้อม
ว่าแล้วยอมือน้อม ประนมกรตั้งเที่ยง
เปล่งสำเนียงเสียงว่าวาท ขอเป็นราชสีห์ แน๊ครับอาจารย์
แจ้งขานไขในประสงค์ อาจารย์คงสิเห็นพร้อม
ว่าแล้วยอมือน้อม ประนมกรตั้งเที่ยง
เปล่งสำเนียงเสียงว่าวาท ขอเป็นราชสีห์ แน๊ครับอาจารย์
(โอ้เนาะ)------คือว่าซั้นน้อท้าว-----ลองเว้ามาให้ฟังแนบัดนี่
อาจารย์เอ๊ย อยากเที่ยวไปในโลกนี่ บ่มีสิ่งที่คาขวง ซั้นแหล๊วครับ
สัตว์ทั้งปวงให้เกรงขาม บัดยามกลายในภายพื้น
หล่ะ อาจารย์ยืนมืนตาจ้อง ท่องอาคมให้สมดั๊ง
-------โอมเพี้ยง------
หมาน้อยพลันกลายร่าง เป็นทางราชสีห์ สั่นแหล่วครับ
สัตว์ทั้งปวงให้เกรงขาม บัดยามกลายในภายพื้น
หล่ะ อาจารย์ยืนมืนตาจ้อง ท่องอาคมให้สมดั๊ง
-------โอมเพี้ยง------
หมาน้อยพลันกลายร่าง เป็นทางราชสีห์ สั่นแหล่วครับ
โอยน้อ สมใจหมายในภายนี่ กะรี่แล่นแหม่นทางจร
ชมนครพฤกษา ป่าผืนงามตามใจต้อง
ตะวันรอนหลบนอนถ่ำ(ถ้ำ) จนหลายวันได้ผันก่าย แท๊แหล๊ว
ราชสีห์ลี้หลบย้าย มาหมายพ้อต่อคู่งาม (โอ้ เพินพ้อผู้สาวสั่นแหล่ว)
ชมนครพฤกษา ป่าผืนงามตามใจต้อง
ตะวันรอนหลบนอนถ่ำ(ถ้ำ) จนหลายวันได้ผันก่าย แท๊แหล๊ว
ราชสีห์ลี้หลบย้าย มาหมายพ้อต่อคู่งาม (โอ้ เพินพ้อผู้สาวสั่นแหล่ว)
พี่น้องเอ๋ย ใจประสงค์คงคาน้ำ ยังตามต่อน้อนำหา
ใจประสงค์กานดา กะว่านำจนหล่ำพ้อ
ยกใจยอพอใจเจ้า ราชสีห์สาวเจ้าล้ำค่า
ส่งวาจาหวานจ้อย หวังพลอยได้คู่ครอง
ใจประสงค์กานดา กะว่านำจนหล่ำพ้อ
ยกใจยอพอใจเจ้า ราชสีห์สาวเจ้าล้ำค่า
ส่งวาจาหวานจ้อย หวังพลอยได้คู่ครอง
ราชสีห์สาวหล่ะทางน้อง กะเอี้ยมป่องชายตา
รับวาจาว่าทางหมาย หากว่าชายอยากสมซ้อน
เปล่งเสียงวอนอ่อนวาท หากคารมนั่นสมว่า
ให้นำพาว่าแม่เจ้า..ให้นำเอาเล่าพ่อเจ้า มาวานเว้าเล่าต่อนาง เด้ออ้าย
รับวาจาว่าทางหมาย หากว่าชายอยากสมซ้อน
เปล่งเสียงวอนอ่อนวาท หากคารมนั่นสมว่า
ให้นำพาว่าแม่เจ้า..ให้นำเอาเล่าพ่อเจ้า มาวานเว้าเล่าต่อนาง เด้ออ้าย
โอยน้อ ปานว่าราคีคล้ำ มาตำหล่วงหน่วงทางใจ
สิบอกไปในความจริง กะย้านสิงห์นางเกรี้ยว
นางเอ๊ย ขอหลบเทียวคืนบ้าน ถิ่นภูฏานสถานที่ ก่อนเด้อ
สิบราตรีสิคืนโค้ง ดำรงไว้ต่อคำ เด้อหล่า
สิบอกไปในความจริง กะย้านสิงห์นางเกรี้ยว
นางเอ๊ย ขอหลบเทียวคืนบ้าน ถิ่นภูฏานสถานที่ ก่อนเด้อ
สิบราตรีสิคืนโค้ง ดำรงไว้ต่อคำ เด้อหล่า
พี่น้องเอ๊ย ราชสีห์คิดการณ์ล้ำ ความใฝ่ต่ำได้นำเจอ แท้แหล๊ว
หัวใจเผลอคิดการณ์ เตรียมประหารอาจารย์เจ้า
ปิดเสี่ยงเงาเล่าเสี่ยงส่น เรื่องตนมีเซื้อเก่า
คันว่ามีอาจารย์เจ้า กะคงเว้าให้เฮาพัง แท้แหล่ว
หัวใจเผลอคิดการณ์ เตรียมประหารอาจารย์เจ้า
ปิดเสี่ยงเงาเล่าเสี่ยงส่น เรื่องตนมีเซื้อเก่า
คันว่ามีอาจารย์เจ้า กะคงเว้าให้เฮาพัง แท้แหล่ว
โอยน้อ อกุศลดลใจตั้ง มาสุมอั่งจนพลันหมอง
ราชสีห์มองบ่เห็น คงถึงเวรน้อเกินแล้ว
บ่เห็นแววสิคืนได้ หัวใจในถืกไฟจ่อง พี่น้องเอ๊ย
โจนทะยานขานก้อง สิจองล้างค่าคุณ ฮึ่ม!! (เอาแล๊วบัดนี่)
ราชสีห์มองบ่เห็น คงถึงเวรน้อเกินแล้ว
บ่เห็นแววสิคืนได้ หัวใจในถืกไฟจ่อง พี่น้องเอ๊ย
โจนทะยานขานก้อง สิจองล้างค่าคุณ ฮึ่ม!! (เอาแล๊วบัดนี่)
หล่ะ ทางอาจารย์ใจมุ่ง ผดุงต่อน้อความดี
ประกายมีแสงทิพย์ ส่องจิตเห็นหล่ะเวรฮ้าย
ขยับกายเที่ยงหมั่น หันสู่ธรรมที่ตั้งต่อ
หลับตารอต่อศิษย์เจ้า ผู้เนาอ้อนแต่ก่อนนาน สั่นแหล๊ว
ประกายมีแสงทิพย์ ส่องจิตเห็นหล่ะเวรฮ้าย
ขยับกายเที่ยงหมั่น หันสู่ธรรมที่ตั้งต่อ
หลับตารอต่อศิษย์เจ้า ผู้เนาอ้อนแต่ก่อนนาน สั่นแหล๊ว
หล่ะ อวสานนิทานท้าย ขยายเรื่องให้เนืองตรอง
สิงห์ผยองถืกจองจับ กลับเป็นหมาในคราพุ้น
ย้อนลืมคุณอาจารย์เจ้า ตัณหาเมาจนเขลาโง่
สมพาโลน้อโตเจ้า ขี้เฮี้ยนเข้าเกาหยั่งคืน (จื่อบ่)
สิงห์ผยองถืกจองจับ กลับเป็นหมาในคราพุ้น
ย้อนลืมคุณอาจารย์เจ้า ตัณหาเมาจนเขลาโง่
สมพาโลน้อโตเจ้า ขี้เฮี้ยนเข้าเกาหยั่งคืน (จื่อบ่)
พี่น้องเอ๋ย นิทานกลอนสอนบ่ตื้น ให้ยืนต่อน้อคำจา
ภูมิปัญญาให้ตรองตรึก สำนึกคุณเป็นบุญแท้
ให้ลองแปลนิทานเค้า มาเหล่ามองตรองให้ถี่
ขอจบลงแหม่นตรงนี่..นิทานมีหล่ะส่ำนี่..วาทีน้อมต้อมต่อคุณ เด้อครับ
ภูมิปัญญาให้ตรองตรึก สำนึกคุณเป็นบุญแท้
ให้ลองแปลนิทานเค้า มาเหล่ามองตรองให้ถี่
ขอจบลงแหม่นตรงนี่..นิทานมีหล่ะส่ำนี่..วาทีน้อมต้อมต่อคุณ เด้อครับ
หากว่าไปในภายพุ้น บุญมีต่อกะพอเสริม
ปัญญาเติมทางใจ สว่างในได้เห็นแจ้ง
อีเกียแดงพร้องแจงแจก แนบสำนวนมาหวนต่อ
นิทานธรรมคงจำพ้อ ขอคืนเค้าได้เล่ายิน
ปัญญาเติมทางใจ สว่างในได้เห็นแจ้ง
อีเกียแดงพร้องแจงแจก แนบสำนวนมาหวนต่อ
นิทานธรรมคงจำพ้อ ขอคืนเค้าได้เล่ายิน
โอยน้อ ผญากลอนบ่ฮ่อนสิ้น หากศิลป์ส่งยังคงดัง
ลูกหลานยังฮ่วมสาน คือดั่งกาลที่นานล่วง
เปรียบดั่งดวงไฟแก้ว ยังเห็นแววประกายค่า
ศิวิไลในผืนหล้า.. ผญาเค้ายังกล่าวคำแท้แหล๊ว
ลูกหลานยังฮ่วมสาน คือดั่งกาลที่นานล่วง
เปรียบดั่งดวงไฟแก้ว ยังเห็นแววประกายค่า
ศิวิไลในผืนหล้า.. ผญาเค้ายังกล่าวคำแท้แหล๊ว
บทผญา แอดมิน อีเกียแดง แห่งรัตติกาล
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น